syreni gród | made in warsaw

Link | 01.06.07 | mix | (6)

NA WINKLU część 1

- Moje uszanowanie, szwagrze mój czcigodny, Stanisławie – zagadnął schludnie acz staromodnie ubrany pan w średnim wieku do jegomościa o podobnej aparycji, stojącego w ogonku do sklepu monopolowego Rowis przy Placu Szembeka.
- Gdzieś ty się, łachu w kufajkie odziany, podziewał jak ciebie nie było bez ten ostatni tydzień? – odparł zagadnięty kolejkowicz, wyraźnie zniecierpliwiony oczekiwaniem na zakup wysokoprocentowego trunku w niepozornym okienku na rogu ulicy Kordeckiego. - A no widzisz, Stasiu, przeciągł mnie się ciut pobyt na zeszłopiątkowych imieninach u cioci Zuzanny, zakończony wizytacją w instytucji państwowej przy ulicy Kolskiej, a następnie uroczystem oblewaniem końca kuracji tamże. Znakiem tego proszę Ciebie, Stachu, abyś mnie tu w krótkich abcugach zreferował co nowego wydarzyło się w naszem Syrenim Grodzie bez ten czas, gdyż zupełnie odcięty byłem wówczas od światowych wieści.
- Tragedia, Antosiu, źle się dzieje w naszej kochanej Warszawie!
- A cóż się takiego stało, czyżby Władzi, szanownej mej siostrzyczce, a Twojej złociuchnej małżonce, rentę odebrali?
- Gorzej, szwagroszczaku, o wiele gorzej! Legiunia haniebną porażką zakończyła bowiem wiosenny turnus ligowy. I to na własnej murawie, w samej świątyni futbolu, pozwoliła aby przybysze z Lublina czy też inszego Lubina, pierwszy raz na wycieczce w stolicy, mistrzowski wazon unosili na naszych załzawionych oczętach. Nie powiem, nawet się nasze chłopaki bez pierwsze połówkie starali, ale już w drugiej sędzia, we Wronkach w ząbek czesany, prywatną drukarnię roztworzył i gwizdanie uskuteczniał w nieprawilny ton i akord. No i nie dały rady nasze gwiazdory z eugeniuszem futbolu, Władeczkiem, na czele.
- Taka to już widać, Antosiu, magia naszego staruszka przy Łazienkowskiej ulicy, że każden wyłącznie tutej chce zdobywać mistrzowskie laury. Teść mój, rozumiesz zażarty kibic w kapciach Mazura Karczew, też już sobie ostrzy apetyt na fetę w tem cudownem miejscu, jak tylko jego drużyna wydostanie się wreszcie z czwartoligowych rozgrywek.
- Niech ja skonam jeśli takie sztuki mają tu jeszcze kiedyś wystawiać! Nie będzie nawet wówczas jak powrócić na nasze grochowskie dzielnice po utopieniu smutków w jakiemś środmiejskiem lokalu, gdyż nam właśnie patałachy całe nocne komunikacje zlikwidowały!
- Ale jakiem prawem odbierają mnie możność dokonania teleportacji sprzed zamkniętych drzwi gastronomicznego przybytku wprost pod wałek Jadzi, mej ukochanej małżonki?!
- A takiem prawem, że zamkli wszystkie sześćsetki i nawet sześćsetósemka nie będzie już na nasze Szembek City kursować! Mają podobnież być wprowadzone jakieś zastępcze linie z literką N i numerkiem wymalowanym na autobusowym cyferblacie, ale zaniem sobie człowiek późną porą przypomni lub ze zmrużonem okiem odczyta na rozkładzie w jakiem to nocnym rydwanie ma się usadowić, to już Morfeusz niechybnie chwyci go w swoje objęcia i unieruchomi na przystankowej ławeczce w pozycji horyzontalnej.
- No tu się z szanownem szwagrem zgadzam w całej rozciągłości, nie na nasze pamięć takie raptowne zmiany, zwłaszcza kiedy już umysł z zakodowaną numeracją nauczył się podróżować na tak zwanem autopilocie.
- Eh Antoś, moja tura zakupu. To może chluśniem na konto tych zmartwień po flakoniku czegoś z wyższem woltażem?
- Z miłą chęcią. Można wypić po kubeczku, spokój w głowie, w porządeczku. Oby następny tydzień nie przyniósł już tylu żywiołowych klęsk!
- Ciach!
- No to lu!

Link | 03.06.07 | śró płn | (11)